حال که مسئولین و صاحب نظران تحلیلگران وبلاگر ها هریک بنحوی از زوایای مختلف عوارض و عواقب زیاده خواهی دو همسایه چپ و راست کشور ارمنستان که چشم طمع به گوشه ای حساس از سرزمین ارمنستان دوخته اند به قصد ایجاد دالانی که هر کس یک اسمی از دیدگاه خود میگذارد، پان تورانی، پان تورکی، دالان ناتو و بالاخره 《دالان زنگزور》 که از ایجاد این دالان چه کشورهایی که سود های کلان خواهند برد ترکیه اروپا ناتو و و و ....
اما بیایید ببینیم چه کسانی زیان خواهند کرد صد البته ایران و ارمنستان من با بقیه زمینه ها کاری ندارم، آنچه که در تخصص من است بیایید ببینیم چه مشت آهنینی بر پیکر اقتصاد حمل و نقل و ترانزیت کالای ایران و ارمنستان برخورد خواهد کرد.
در سال حدود ۷۰۰۰۰ کامیون کالا چه صادراتی و چه ترانزیت از مرز نوردوز خارج و وارد ارمنستان می شود که با ایجاد دالان زنگ زور رقم ۷۰ هزار به صفر خواهد رسید زیان ۷۰ هزار برای صنعت حمل و نقل ایران حدود ۱۷۵میلیون دلار میباشد که از این مبلغ حدود ۷۰ میلیون دلار سهم مالک کامیونها ۲۵میلیون دلار سهم کمیته درآمدهای دولتی ارمنستان و ۸۰ میلیون دلار دیگر سهم اشخاص مختلف از جمله اداره بنادر ، انبارهای عمومی و فورواردرهای مختلف و کشتیرانی ها.
شما میتوانید یک سوم همین مبلغ یعنی حدود ۵۰ میلیون دلار هم برای حمل کالای ورودی از ارمنستان به ایران به مبلغ ۱۷۵میلیون دلار اضافه کنید که سر جمع ۲۲۵ میلیون دلار خواهد بود که این مبلغ فقط مربوط به بسته شدن مرز ایران و ارمنستان برای حمل کالای صادراتی ایران و حمل کالای ترانزیتی در مسیر کریدور جنوب به شمال خواهد بود.
باید توجه داشت که چه زیان هایی از باز شدن دالان زنگ زور بر ترانزیت و حمل ونقل در مسیر کریدور غرب به شرق ایران تحمیل خواهد شد، کلیه کامیون هایی که امروزه از ترکیه و اروپا به مقصد کشورهای آسیای میانه ، افغانستان و پاکستان از کریدور شرق به غرب ایران استفاده می کنند با باز شدن زنگزور دیگر از ایران گذر نخواهند کرد.
منافع حمل و نقل و ترانزیت در مسیر کریدور《 U 》که به طور صد در صد عاید ناوگان حملونقل نقل ایرانی و تاسیسات بندر انزلی میباشد نیز ازدست خواهد رفت( کریدور U از ارمنستان شروع واز شمال غرب ایران وارد شده از بستان آباد یا زنجان به سمت شرق تا انزلی ادامه پیدا کرده و از انزلی مستقیم به سمت شمال تا بنادر روسیه عمدتا بندر آستاراخان ادامه پیدا می کند، به تعبیری دیگر جمهوری آذربایجان را دور می زند ).
در این میان چه بر سر بازار حدود ششصد، هفصد میلیون دلاری کالای صادراتی ایرانی خواهد آمد؟
والله یه کم که بد بین باشی فکر اینو میکنی که چرا تاسیسات مرزی مرز 《آگارا》 ارمنستان که طرف ترکیه اش 《عالی جان》 نام دارد و طبق توافق ارمنستان و ترکیه برای استفاده اتباع کشور سوم باز سازی شده و نزدیک به یک سال است که آماده بهره برداری شده به خاطربهانه تراشی های ترکیه هنوز باز گشایی نشده، بد بینی اینجا گل میکنه که اگر در مذاکرات ایران گفت پس من چطور رفت و آمد کنم به ارمنستان ؟ ترکیه جوابش این باشه بفرمایید ما مرز عالیجان را برای شما باز میکنیم ۴۰ کیلومتر با ایروان فاصله داره.
لابد آذربایجان پس از غلبه بر جنوب ارمنستان برای عبور لوله گاز ایران از عرض دالان زنگزور حق ترانزیت هم طلب خواهد کرد.
با از دست دادن ارمنستان روی خط کریدور جنوب به شمال، ارمنستان یکی از سه گزینه راهیابی ناوگان حمل ونقل ایرانی به دریای سیاه و اروپا از دست خواهد رفت و دو گزینه دیگر که به قول خودشان یک روح در دو پیکر هستند برای ایران دردسر ساز خواهد شد، امکان وضع مقررات آزار دهنده و اخذ عوارض منجر شود چرا که در گذشته حدود سال ۲۰۱۷ ترکیه برای عبور ناوگان ایرانی عوارض سنگینی قرار داد و آذربايجان مبلغی دو سه برابر فعلی دریافت می نمود در آن زمان بصورت خود جوش استفاده از مسیر ارمنستان را بر سر زبانها انداختیم و با همکاری مسئول محترم اداره کل راهداری و حمل ونقل وقت آذربايجان شرقي چند کامیون را از مسیر ارمنستان راهی اروپا کردیم که همین امر باعث برداشتن عوارض وضع شده توسط ترکیه شد و آذربايجان هزینه های نزدیک به ۴۰۰ دلار را به ۸۰ دلار تقلیل داد، آیا بعد از از دست رفتن ارمنستان ما این چنین ابزاری خواهیم داشت؟ البته که نه.
امیدوارم که نظام جمهوری اسلامی ایران که نگهبان ملت و سرزمین کهن ایران ، سرزمین رستم و سهراب کوروش و داریوش با دین و آیین محمدی ست با تمام قدرت و با رهنمودهای رهبر فرزانه خود کشور را از این گزند احتمالی محفوظ بدارد.
جواد انصاری
۲۲ شهریور 1403
دیدگاه خود را بنویسید