یکی از عزیزان زیر این خبر دکتر احسان موحدیان نوشته بود: چه کسی از ایران منزوی سود می برد؟
در همین رابطه مطالبی بنظرم آمد که فرصت را غنیمت شمردم و به شرح زیر خدمت شما عرض می کنم:
فرصت طلب های منطقه
لب ساحل خلیج فارس توی خاک وطن عزیزمان رو به شمال بایست و دست راست را نگاه کن! دست اندر کاران کریدور《ترانس افغان》که بندر کراچی را روی خط مسقیم از بغل گوش ایران از طریق پاکستان، افغانستان، ترکمنستان و ازبکستان به آلماتای قزاقستان لازم باشد تا مسکو و سیبری هم خواهند برد.
دست چپ را نگاه کن! دست اندرکاران کریدور《مسیر توسعه》در عراق، رابط بصره به آنکارا که وقتی از زاخو مرز بین کردستان عراق و ترکیه وارد ترکیه شد چرا تا تفلیس پیش نرود؟ و چرا کل اروپای شرقی و غربی را طی نکند. تازه تاسیسات مرز《مارگارا》ارمنستان هشت ماه است که آماده پذیرش ورودی ها از مرز《عالی جان》ترکیه و فقط منتظر اشاره شاه رجب هستند.
حالا ما هم خودمان را اذیت میکنیم که بارهای ترانزیتی به مقصد گرجستان را از مسیرهای رقیب می چرخانیم به مسیر ارمنستان، ولی بیا برخورد گمرک ارمنستان را ببین! که این چرا از اینجا اومده و سه، چهار روز بار مردم را معطل می کنند و می گویند بار را بریز پایین بریز بالا!
اکنون این پرسش مطرح است که با وجود کریدور جنوب به شمال خودمان که طراحی شده برای اتصال هند و کشورهای حوزه خلیج فارس به کل کشورهای شمال ایران تا سیبری و اروپای شرقی، دریای سیاه و اروپای غربی، چرا کشورهای همجوار به فکر ایجاد کریدورهای پر هزينه افتاده اند؟ و شاید به دلایل زیر باشد:
- به قصد به انزوا کشاندن ایران توسط حامیان قدرتمند مخالف ایران طرح کریدورها که تشریح این بخش به عهده کارشناسان سیاسی است.
- مشکل بزرگ در کشور خود ماست! وقتی کالای ترانزیت ارمنستانی طی ۵ روز از ارمنستان به بندر عباس می رسد و تخلیه میشود توی کانتینر خط کشتیرانی دولتی ایران و ۳۶ روز طول میکشه تا به جبل علی امارات برسد.
وقتی ۴۰ روز محموله ادویه ترانزیتی به بهانه اینکه من مطمئن نیستم این گواهی بهداشت اصل است یا نه؟ در بندر عباس می ماند! در صورتی که کالا از اروپا با کانتینر ۴۰ فوت آمده ارمنستان از ارمنستان با چادری آمده بندر انزلی در بندر انزلی به دلیل نبود امکانات، بارگیری شده توی ۲ دستگاه ۴۰ فوت، شما بگویید سرمان را به کدام دیوار بکوبیم؟
در حالی که سال گذشته مقام دوم سازمان بنادر اعلام کرد ما زیر ساخت ترانزیت ۱۰۰ میلیون تن کالا را در دریای خزر داریم. اکنون با وجود هزینه های زیر:
- ۳۰۰ دلار هزینه ترخیص
- ۳۰۰ دلار هزینه های بندری
- ۲۰ دلار روزانه هزینه دیر کرد کانتینر
فکر می‌کنید صاحب کالا دوباره راضی می شود از این مسیر کار کالای خود را عبور دهد؟
با این وجود مشخص است که کشورهای دیگر انگیزه ساخت کریدور را پیدا می کنند و کشورهای ذینفع هم حمايت می‌کنند.
جواد انصاری
دیدگاه خود را بنویسید